Wakker worden in de trein

Vanmorgen zat ik om 07:04 uur al in de trein op weg naar Zwolle. En wat zat ik daar toch genieten. Iedereen in de wagon dacht geloof ik hetzelfde: iedereen gewoon mond dicht en gun elkaar de tijd om wakker te worden. Wat een oase van rust straalde de gehele coupé uit. Geweldig! Wakker worden is belangrijk, zeker als je al zo vroeg in de ochtend je bed uit moet en gelijk moet nadenken over wat je allemaal mee moet nemen. Dan nog te beginnen over het op tijd op het station zijn om je trein te halen! Velen, waaronder ik zelf, hebben dan niet eens de tijd of zin om een ontbijtje klaar te maken of een slokje drinken te nemen. Dat was vanmorgen bij mij ook het geval. Ik kwam traditioneel net iets te laat mijn mandje uit zodat ik me moest haasten om de trein te halen. Niks gegeten, pak ijsthee in mijn tas gedrukt samen met een paar bolletjes en beleg er los naast. Snel schoenen en jas aan en gaan met die handel. Onderweg nog even snel aan de wegen teren (wat eigenlijk ook niet eens heel fijn is als je niet gegeten hebt maar goed, we zijn niet voor niets verslaafd). En dan kom je op het station, het is nog een beetje uitgestorven overal, je komt wat lui op de fiets tegen die net zo chagrijnig kijken als jij zelf. Gelukkig dacht ik bij mezelf, ik ben niet de enige die er moeite mee heeft. Fijn de trein komt er al aan, je stapt in. En dan kom ik me toch in de perfecte coupé terecht. Geheel onbewust treed ik toe tot deze prachtige ronde koepel wat maar 1 ding uitstraalt: rust! Heerlijk zeg, er was zelfs genoeg plek om lekker te zitten. Vaak zitten er verspreid over de trein wel wat groepjes die een treedje energie drank weg tikken voor ze in de trein stappen, ze lullen er op los en zowel de oren van hun vrienden als die van jou beginnen er pijn door te doen. Of iemand die lekker in zijn eentje zit met een muziekje op, jammer is wel dat ik altijd de tekst van het liedje duidelijker kan horen dan de persoon met de oortjes in de oren. A fin, er is altijd wel iets of iemand wat de rust verstoord en hierbij ook meewerkt aan een vervelende wakker-word periode. Vanmorgen dus niet! Ik was zo blij, lekker zitten, oogjes op halve stand, voetjes over elkaar en rustig wachten tot je op je eindpunt bent. In een keer is niks meer vervelend en lijkt alles mee te zitten! In de overweldigende rust lekker dingen over denken die je nog moet doen of regelen, het zou bijna niet beter kunnen zijn! (misschien een bakje koffie en een peukje in de trein..). Bij deze wil ik iedereen die in de achterste coupé van de sprinten richting zwolle van 07:04 (ermelo) zat graag bedanken! Graag tot de volgende keer!